Ισορροπώντας

Προσπαθώντας να ισορροπήσω ανάμεσα σε διαλέξεις και άρθρα για το καταπληκτικό course Moralities of everyday life που παρακολουθώ στο www.coursera.org (διαδικτυακή πλατφόρμα όπου παρέχονται δωρεάν και από γνωστά και αναγνωρισμένα πανεπιστήμια του κόσμου όλου, μικρής διάρκειας, σεμινάρια σε διάφορα θέματα. Οπωσδήποτε το λινκ αξίζει εντατικό τσεκάρισμα) με καθηγητή τον κύριο Bloom (τέλειο όνομα, έτσι; Προσκυνώ κανονικά!), κοινωνική ζωή (τόσους φίλους και παρέες είχα να έχω από τις μέρες που έμενα στην Αθήνα), ένα road trip στην κοντινή Sharjah με τρεις φίλους μου και δυνατή μουσική για να επισκεφτούμε το σκοτεινό σπίτι γεμάτο μουσικά όργανα ενός Ινδού πιανίστα, και να δοκιμάσουμε τα μεταχειρισμένα ηλεκτρικά του πιάνα ώστε να διαλέξει η φίλη μου πιο θέλει να αγοράσει, ένα σύντομο πικνικ στο Safa Park, την αναδιοργάνωση του γκρουπ των Home Concerts (έγινα και επίσημα πλέον η οργανώτρια της ομάδας) και αναγνωριστικούς “καφέδες” με υποψήφιους οικοδεσπότες, μια βραδιά στο jazz festival και δύο βράδιες συνοδεύοντας στο πιάνο ένα αυτοσχεδιαστικό θέατρο, μπορώ να πω πως έχω βρει ξανά τη φόρμα μου: υπερδραστηριότητα!

Στην Sharjah παρεπιπτόντως επισκεφτήκαμε ένα ενδιαφέρον μουσείο. Χωρίς να θέλω να ακουστώ σνομπ, όταν έχεις ζήσει κάποιο διάστημα στο Λονδίνο και την Αυστραλία, μέρη όπου θεωρώ η σύγχρονη τέχνη είναι το χαϊδεμένο παιδί των μουσείων, ε, σου λείπει εδώ στο Dubai αυτή ποιότητα (όχι ότι δεν υπάρχουν γκαλερί, ενδιαφέροντα έργα δεν υπάρχουν!). Και να που βρέθηκε το Sharjah Art Museum, στο ταπεινό και αισθητά πιο φτωχό Εμιράτο, για να καλύψει αυτό το κενό. Δεν το πιστεύαμε! Συλλογικές προσωρινές εκθέσεις γυναικών καλλιτεχνών, με τουλάχιστον 3 από τα εκτεθημένα έργα να μπορώ να τα ονομάσω άνετα: πολύ πολύ όμορφα και πρωτότυπα (χμμμ, ναι, ακούγομαι σνομπ… Φτου!).